Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

Οι καλύτερες ιστοσελίδες σχετικά με το Hip-Hop.

Έκανα μια έρευνα για να βρω ποιές είναι οι καλύτερες και πιο ενημερωμένες Hip-Hop ιστοσελίδες.

Λοιπόν, ας αρχίσουμε με το Hiphop.gr, γνωστό στους πιο πολλούς από εμάς. Είναι αρκετά ενημερωμένο, αρκετά καλή εμφάνηση, με πολλές συνεντεύξεις, σελίδα σχετικά με συναυλίες και Events περιλαμβάνει Forum και μάλιστα έχει ξεχωριστές ενότητες για κάθε στοιχείο του Hip-Hop αλλά και για Διεθνή και Ελληνική Σκηνή, μια ενότητα για Διάφορα θέματα και μια ενότητα Unmoderated παρόμοια με τα Διάφορα αλλά δεν φυλάζεται από κανένα Moderator.Είναι αρκετά εύχρηστο με κατανοητούς κανόνες (αν και το Unmoderated μπερδεύει λίγο την κατάσταση).

Επόμενο είναι το Βouriblog.com, επίσης πολύ γνωστό. Περιέχει πάρα πολλές συνεντεύξεις, νέα του Hip-Hop, πάρα πολλά exclusives και Downloads, Βιογραφίες κτλ. Έχει πολύ καλό Design και αναπτύσσεται  συνεχώς. Δημιούργησε πρόσφατα μια σελίδα για την Διεθνή Σκηνή και Forum. Tο Forum φαίνεται πιο συγκρατημένο από το hiphop.gr (από πολλές απόψεις). Επίσης αν είστε νέος MC ή δημιουργός ενός Blog και θέλετε να διαφημίσεται την δουλειά σας θα μπορούσατε να επικοινωνήσετε με τα παιδία που έχουν το Site. Σίγουρα αξίζει να ρίξετε μια ματιά.

Επόμενο αλλά εξίσου καλό είναι το 4 Elements.gr. Με πληθώρα Free Downloads, Συνεντεύξεις, Events και Άρθρα. Δεν έχει Foroum αλλά δεν σημαίνει ότι είναι λιγότερο σημαντικό σχετικά με άλλα Site του τύπου του. Μπορείτε και εκεί να διαφημίσεται την δουλειά σας αν είστε MC ή έχετε κάποιο Site ή Blog.

Τώρα σχετικά για κάθε στοιχείο ξεχωριστά...

Ας αρχισουμε με το BeatBox. Ένα Site που έχω ξεχωρίσει είναι το humanbeatbox.gr, που είχε μεγάλη επιτυχεία παλιότερα. Προς το παρόν γνωρίζει μια ολοκληρωτική ανακαίνιση. Αυτο συμαίνει ότι για λίγο θα λειτουργεί μόνο το Forum. Υπομονή όμως αν είστε fan του beatboxin', αξίζει το site. Μπορείτε να δέιτε Συνεντευξείς, Events, Tutorials και πολλά άλλα.

Πάμε στο Graffiti. Εδώ έχουμε το fullcolor.gr, το οποίο επίσης θα είναι εκτός λειτουργείας για ενα μικρό χρονικό διάστημα. Όπως λέει και στην κεντρική του σελίδα επιστρέφει με νέα όψη. Αυτά μόνο, μιας και δεν πρόλαβα να δω το site...

Όσο για το Breakdance, bboygr. Τα πάντα σχετικά με το Break. Διαγωνισμοί, Trailers  και Gallery. Το design σίγουρα είναι θαυμαστό και σίγουρα αξίζει αν είσαι B-Boy ή B-Girl. Αν και κατά την ταπεινή μου γνώμη, ίσως χρειάζεται ένα Forum και ίσως μια καρτέλα με Tutorial ή How to, μην ξεχναμε οτι δεν ξέρουν όλοι από Breakdance και δεν ξέρουν πως να αρχίσουν.

Βέβαια υπάρχουν και αξιόλογα Sites, σκόρπια στο διαδίκτυο. Απλά αυτά (κατά την γνώμη μου πάντα) είναι τα κυριότερα.

*Όσο για τα λίγα λόγια που είπα για κάθε Site, συγνώμη αν πείραξα κάποιον με αυτά που είπα και δεν έχω τίποτα προσοπικό με κανένα.

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Συνέντευξη με Obnoksious Kas



Καλησπερα Σπύρο, χαιρόμαστε πολύ που δέχτηκες να μιλήσεις στο blog μας.

Καλησπέρα,να σαι καλά
 
Σε ποια ηλικία έγινε η πρώτη επαφή σου με το hip hop;

Περίπου στα 11-12 στο δημοτικό από ότι θυμάμαι
 
Ποιός σε ''έχωσε'' στην φάση του Hip-Hop?

Νομίζω ότι στην φάση ''χώθηκα'' εντελώς μόνος μου, με τον καιρο. Κοίτα, πάντα έγραφα πρόχειρα, απλά κάποια στιγμή δοκίμασα πιο ενεργά.

Τι προσπαθείς να επιτύχεις  μέσα από τα τραγούδια σου?

Προς το παρόν προσπαθώ να κρατάω τον ακροατή σε ενδιαφέρον με lines που θα τον κάνουν να περιμένει το επόμενο (χαχαχα) και ίσως να μπεί και σε διαδικασία να ψάξει ή να σκεφτεί κάτι. Αλλά προσπαθώ και άλλα πράγματα όπως να γράφω πιο κοινωνικά ή συναισθηματικά κομμάτια.

Σε επηρέασαν καθόλου Mc’s του εξωτερικού;

Θα έλεγα ότι σχεδόν μόνο mcs του εξωτερικού με επηρέασαν, δηλαδή αν και άκουγα και γούσταρα πολλά πράγματα από Ελλάδα ποτε δεν προσπάθησα να πάρω στοιχεία απ το ύφος η την τεχνική κάποιου,ενώ πολλές φορές patterns ξένων mcs με έβαλαν στη διαδικασία να τους αναλύσω σε βάθος και μου άλλαξαν πολλές αντιλήψεις που είχα για το ραπ. Μπορώ να πω πως με επηρέασαν οι Big Pun, Rakim και Nas

Τι ακριβώς σου άρεσε σε αυτούς?

Για μένα τέτοιοι ειναι MC's πρότυπα, από την άποψη ότι τα έχουν όλα σε πολύ καλό βαθμό. Flow και τεχνική, πολύ σύνθετη και εύκολα κατανοητή ταυτόχρονα, όπως και στοίχους με βάθος.

Το όνομα Obnoksious Kas πως προέκυψε?

Obnoksious από την λέξη obnoxious που εχω αντικαταστήσει τα αρχικά μου,δηλαδη απεχθής απλά γιατί πολλές φορές αυτή την εικόνα δημιουργούσα λέγοντας κάποιες γνώμες ωμά η με δόση πλάκας και διάφορες συμπεριφορές ισως παρεξηγούνταν γενικότερα. πλέον συνήθως γίνομαι συμπαθής χαχα. Επίσης το ραπ και το συγκεκριμένο ραπ που έκανα ακόμα περισσότερο ήταν κάτι που με έκανε να νιώθω εντελώς μόνος μου σε αυτόν τον τομέα στο περιβάλλον που βρισκόμουν και με πολλούς κακεντρεχείς γύρω γύρω,στην τελική απλά διάφορες επιλογές και λογικές μου δημιουργούν απέχθεια σε γνωστούς και ‘’συναδέλφους’’it is what it is.
Το κας είναι από πολύ παλιά και έρχεται απ τα αρχικά που σου είπα.

Πες μας μερικά λόγια για τον cd σου “Μύστικο κρυμμένο μεγα”;

Το cd αυτό θεωρω ότι καλύπτει μια βασική πλευρά μου και είναι εσκεμμένα μονοκόμματο,δηλαδή το μόνο που με ένοιαζε είναι να γράφω couple τίγκα στα δυνατά lines και wordplays με δεμένο καλό flow. Έδωσε στάμπα δηλαδή ουσιαστικά
Σε δουλειές που έρχονται τώρα ας πούμε θα υπάρχει πολύ περισσότερο από όλα και τεχνικά και θεματολογικά και ερμηνευτικά. Όποιος γούσταρε αυτό το cd θα καυλώσει με αυτά που θα έρθουν και όποιος θεωρεί αυτό το ύφος ανούσιο η βαρετό ίσως και να μην εχει λόγο να τσεκαρει καν. 

Λοιπόν, δώσε μας τους δικούς σου ορισμούς για τις λέξεις: mainstream και underground

Μainstream είναι κατι που φτιάχτηκε στα πρότυπα του ήχου που ικανοποιεί την μεγαλύτερη μερίδα των ακροατών γενικότερα.
Underground θεωρώ κάτι που το δούλεψες μόνος σου με βάση καθαρά τα δικά σου κριτήρια και αυτό που θα ήθελες να ακούσεις και σίγουρα ο ήχος πρέπει να συμβαδίζει με τον χαρακτηρισμό. Αυτό βέβαια είναι και υποκειμενικό σε ένα βαθμό.
Απλά εγω κοιτάω να κρατάω την ουσία της μουσικής που ακούω,για άλλους τώρα αν κάποιος είναι label μπορεί να μην είναι underground,για μένα έχει να κάνει με την φιλοσοφία, τον τρόπο ζωής και τον ήχο σου.

Ποιές διαφορές διέκρινες στο εξωτερικό με την Ελλάδα

Κοίτα καταρχάς η γλώσσα έξω ευνοεί τεχνικά δηλαδή βγαίνουν πιο εύκολα patterns,flows,wordplays και ίσως και το ύφος πολλες φορές.
Από κει και περα λογικές υπάρχουν εντελώς διαφορετικές για άπειρους λόγους κι αυτό νομίζω ότι δεν θα 
αλλάξει ποτέ.

Έχεις κάποια σχέση με τα υπόλοιπα στοιχειά του hiphop(Graffiti,BreakDance,Djing);

Ενεργά δεν θα το έλεγα, απλά τα εχω δοκιμάσει όλα.
Περισσότερο τα εχω ζήσει από τις παρέες, απλά γενικά γούσταρα full τη φάση να αράζω να βλέπω φίλους b-boys η να πηγαίνω με writers φίλους σε βαψίματα και κάποιες φορές το κανα κι εγώ για πλάκα, γενικότερα ειμαι υπέρ του να εξελλίσονται όλα τα στοιχεία και όταν βλεπω σωστό πυρήνα γουσταρω full




Βλέπω κάποιους MC's που αλλιώς ξεκίνησαν στοιχουργικά και αλλιώς κατάληξαν. Αυτό το θεωρείς εξέληξη ή κατάντια?

Αυτό για μένα είναι στο πως νιώθει ο καθένας, από αυτόν πηγάζει η μουσική. Αν νιώθει ότι δοκίμασε κάτι αλλό και τα πήγε καλά τότε ίσως εξελήχθηκε. Το θέμα είναι να κοιμούντε το βράδυ ήρεμοι και ικανοποιημένοι από αυτό που δίνουν.

Πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου ως MC?

Αυτό δεν μπορώ να το κρίνω ακριβώς κι όχι για να δείξω μετριοφροσύνη απλά αυτό πού βγάζω σε ένα κομμάτι μου δεν φτάνει το ίδιο στα αυτιά μου όπως σε αυτιά ενός 3ου. Πολλές φορές παρατηρώ κακές λεπτομέριες που ίσως δεν ειναι εμφανείς καν. Τώρα συνολικά, θα έλεγα ότι είμαι απρόβλεπτος. Αυτό....

Τι ετοιμάζεις για το μέλλον?

 Αρχίσαμε ήδη ένα Group, τους Boom Squad, που αποτελείται από εμένα τους Smash Hit, Ditto Motivo και τον αγαπητό Tonh Graves.

Ετοιμάζεις κάτι μόνος σου?

Σίγουρα ετοιμάζω κάτι, ένα Solo....Τα beats τα έχω και σιγά σιγά θα το γράψω. Από κει και πέρα έχω συμμετοχές σε διάφορα projects...Σιγά σιγά θα γίνουν όλα.

 Σπύρο ευχαριστούμε για το χρόνο σου. Έχεις κάτι άλλο να προσθέσεις?

Ευχαριστώ κι εγώ. Να 'στε καλά και να ακούτε καλή μουσική γιατί γουστάρετε,νομίζω η πολύ ανάλυση και η πολύ σύγκριση κουράζει.

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Tutorial for beatboxing (3εις βασικοί ήχοι) vol. 1


Ο καθένας μπορεί να κάνει beatbox, αφού χρειάζεται μονό το στόμα, εξάσκηση στο να ελέγχουμε τον αέρα και φωνητικές χορδές, έτσι αποφάσισα να προσπαθήσω να το διαδώσω. Αρχίζουμε πρώτα από τα βασικά: Είναι 3εις οι βασικοί ήχοι: το  kick dram το hihat και το snare dram.



Practise and peace παίδες. Διαδώστε το.

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

O κόσμος του beatbox


  Εδώ και λίγο καιρό έχω μπει στον συναρπαστικό κόσμο του beatbox. Το beatbox δημιουργήθηκε το καιρό που οι mcs δεν είχαν beat και έχωναν ή ακαπέλα ή πάνω σε beat που έκανε κάποιος με το στόμα. Μερικοί υποστηρίζουν ότι είναι το 5o στοιχείο του hip-hop, μπορεί, αλλά εγώ δεν το πιστεύω διότι, το beatbox μπορεί να παράγει πολλά διαφορετικά είδη μουσικής.

Τι ονομαζετε beatbox :
  Beatboxing αποκαλείται η τέχνη της παραγωγής φωνητικών ήχων σε μίμηση μουσικών οργάνων, κατά κύριο λόγο κρουστών. Το άτομο που παράγει αυτούς τους ήχους χρησιμοποιεί το στόμα, τα χείλια, τη γλώσσα, τη φωνή του, την επιφάνεια του στήθους και άλλα μέρη του σώματος για να παράγει ήχους που μοιάζουν με τον ήχο των ντραμς, εγχόρδων, άλλων μουσικών οργάνων, ακόμη και των σκρατς σε δίσκους βινυλίου, δημιουργώντας έτσι μια ολόκληρη μουσική μελωδία ή μιμούμενος κάποιο γνωστό τραγούδι.

  Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλοί γνωστοί Beatboxers, οι πιο γνωστοί που ξέρω είναι οι: Bitman, Θανάσιμος, Humandram machine και Δημήτρης Κατσάκης, αλλά πιστεύω τα τελευταία 2 χρονιά (εγώ ασχολούμαι μόνο 9 μήνες) υποστηρίζετε πολύ από όλα του κόσμου.

word of mouth (λέξη του στόματος) Ένα απο τα πιο μεγάλα συγκοτίματα beatbox.


Μπορείτε να βρείτε κάποιες χρήσιμες πληροφορίες σε αυτό το θέμα http://www.hiphop.gr/forum_topic/486263/12

Practise and peace παιδες.

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Συγκλονισμένη η Hip-Hop κοινότητα από τον θάνατο του Nate Dogg...

       Ένας μεγάλος καλλιτέχνης της Hip-Hop σκηνής, ο Nate Dogg, γνωστός και ως Nathaniel D. Hale πέθανε σε ηλικία 41 χρονών τις 15 Μαρτίου 2011. Τα αίτια του θανάτου δεν είναι ακόμα γνωστά, αλλά ίσως να έχουν σχέση τα 2 εγκεφαλικά επεισόδια που είχε το 2007 και το 2008.

Rest In Peace   Nate Dogg (Αύγουστος 19, 1969- Μάρτιος 15, 2011)



Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Ποιός είναι ο σκοπός του Blog?

           Πολλές φορές ρωτάω τον εαυτό μου: ''Ποιός είναι ο σκοπός του Blog που δημιούργησα?'', ''Τι σημαίνει για μένα το Hip-Hop?'', ''Τι εκπροσωπεί το Blog?''

Τα 4 στοιχεία του Hip-Hop
           Τελικά πήρα απάντηση σήμερα, από μένα. Λοιπόν, ο σκοπός που δημιούργησα το Blog είναι το ότι γούσταρα το Hip-Hop και ήθελα να δείξω στον έξω κόσμο τι πραγματικά είναι Hip-Hop, π.χ βλέπω κάποιους φίλους που απλά ακούνε κάποιους πιο διάσημους, θέλω να πω, μόνο αυτούς που είναι στην επιφάνεια, αυτούς που συνήθως γαμωσταύριζουν(όχι πάντα, πολλές φορές αυτοί που ακούγονται το αξίζουν) ή που έχουν τα ''κονέ''. Το Hip-Hop δεν είναι κάτι τέτοιο, το Hip-Hop είναι πολλά περισσότερα: είναι έμπνευση, είναι τρόπος έκφρασης, είναι τρόπος ζωής πολλές φορές...., είναι το Rap, το Graffiti, το Breakdance και το DJing, είναι η αγάπη για μουσική, χορό και τέχνη. Βέβαια το τι σημαίνει Hip-Hop για σένα σίγουρα διαφέρει από το τι σημαίνει για μένα, αυτό εξαρτάται από το ποίους ακούς, με ποίο στοιχείο του ασχολήσε και τις εμπειρίες τις ζωής σου. Λοιπόν, το Blog το δημιούργησα με σκοπό να δείξω, όσο μπορώ φυσικά, το Hip-Hop στον κόσμο. Ίσως και να μην πετύχω αυτό που πραγματικά θέλω, αλλά σημασία έχει η προσπάθεια....Λοιπόν θα ήθελα να πω ότι το Blog είναι σε αρχικό στάδιο ακόμα και ότι ακόμα δεν είναι αρκετά οργανωμένο. Αλλά όπου υπάρχει όρεξη, υπάρχουν και καλά αποτελέσματα...

   

           

Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Τα Top 10 Rap Songs.



Τα Top 10 Rap Songs, σύμφωνα με την σελίδα The Top Tens είναι :

1)Lose Yourself - Eminem
2)Changes - 2pac
3)Dance with the Devil - Immortal Technique
4)Crank That - Soulja Boy
5)Remember The Name - Fort Minor
6)Juicy - Notorious B.I.G.
7)Ice Ice Baby - Vanilla Ice
8)One Mic - Nas
9)Hit Em Up - 2Pac
10)The Crossroads - Bone Thugs-N-Harmony

πηγή: http://www.the-top-tens.com/lists/top-ten-rap-songs-of-all-time.asp



UNDERGROUND HIP HOP FESTIVAL Βορείου Ελλάδος


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ FESTIVAL :

13:30 Προβολη του ντοκυμαντερ "It Rules Ok!". μια σύντομη ξενάγηση στην ιστορία των djs και της χορευτικής μουσικής στις ΗΠΑ (η εφεύρεση του rock 'n' roll - οι μαύροι djs -disco - hip hop - καραϊβική - house)
Αποσπάσματα - απόδοση από το βιβλίο "DJ CULTURE" του Ulf Poschardt

15:00 Συζητηση "Το Hip Hop κινημα": underground, νοοτροπια, lifestyle, ρατσισμος

17:30 Εναρξη Συναυλιας


Tο Graffiti μπορει να γινει οποιαδηποτε ωρα της ημερας ακομα και πιο νωρις απο την εναρξη του ντοκυματερ (συντομα περισσοτερες πληροφοριες),

στον συναυλιακο χωρο θα υπαρχει κουζινα και παγκος οπου θα μαγειρευονται φαγητα. επισης κολλητα με τον συναυλιακο χωρο υπαρχει και η λεσχη συτισης του τει καβαλας που ανοιγει 12:30-16:00 και 18:30-21:00. επισης θα υπαρχει μπαρ εντος του συναυλιακου χωρου



Για χαρά σε όλους, αυτό είναι το πρώτο underground φεστιβάλ hip hop βορείου Ελλάδος που θα πραγματοποιηθεί τέλη Μαρτίου στην Καβάλα (26 Μαρτίου). Είναι η πρώτη φορά για την βόρειο Ελλάδα, τουλάχιστον από όσο γνωρίζουμε, που οργανώνεται ένα τέτοιου είδους φεστιβάλ με συναυλίες, μουσικές, graffiti, χορούς, ΑΛΛΑ και συζητήσεις, ομιλίες και προβολές με θέμα το hip hop (mc-ing, dj-ing, graffiti, breakdancing) και την ελληνική σκηνή....

Κύριος στόχος μας είναι να μαζευτούμε από όλη την βόρειο Ελλάδα και πέρα από το να ακούσουμε τις δουλειές όλων των συμμετεχόντων, να γνωριστούμε μεταξύ μας και να ανταλλάξουμε απόψεις και ιδέες πάνω σ’ αυτό που σήμερα κάποιοι αποκαλούν hip hop κίνημα.

Τι εννοούμε λέγοντας hip hop κίνημα? Εννοούμε την νοοτροπία και το life-style που λανσάρεται μέσα από το δημοφιλή hip hop (είδωλα, ναρκωτικά, γκλαμουριά κτλ.) ή μια πλατφόρμα έκφρασης καταπιεσμένων κοινωνικών ομάδων? Ποια είναι η σχέση του ελληνικού hip hop και των ελληνικών μουσικών σχημάτων με αυτό το στυλ και τη νοοτροπία που πλασάρεται? Άλλα θέματα επίσης προς συζήτηση είναι:
Αν το underground πρέπει να είναι αυτο-οργανωμένο ή μπορεί να είναι και εμπορικό, όπου κάποιος θα βγάζει κέρδος στις πλάτες των χιπ-χοπάδων?
Πως μπορούμε να δικτυωθούμε και να διοργανώνουμε μόνοι μας συναυλίες και εκδηλώσεις?
Πως κατάφερε ο ρατσισμός να παρεισφρήσει στο hip hop, ενώ είναι κάτι εντελώς αντίθετο με την ιδεολογία και τις ρίζες του μουσικού αυτού κινήματος?
Ποιος πρέπει να είναι ο τρόπος συμπεριφοράς μιας μπάντας σε σχέση με αυτά που τραγουδά και αντιπροσωπεύει?
Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που μας απασχολούν γενικότερα και κάποια από αυτά θα προσπαθήσουμε να τα θέσουμε ποιο συγκεκριμένα σε μια ανοιχτή συζήτηση μεταξύ όλων μας.

Κάπως έτσι λοιπόν θέλουμε να οργανώσουμε ένα hip hop underground festival, όπου στο μουσικό του κομμάτι θα έχει ένα μεγάλο αριθμό από μπάντες, είτε αυτές είναι απλά του δρόμου είτε είναι μπάντες που παίζουν και σε μαγαζιά, οι οποίες γνωστές ή λιγότερο γνωστές θα αναμιχθούν μεταξύ τους με έναν ισότιμο τρόπο και θα παρουσιάσουν τις δουλειές τους.

Το φεστιβάλ θα είναι ολοήμερο και θα αφορά κάθε έναν που ασχολείται με το hip hop (mc, dj, break-dance, graffiti) και το μέσο έμπνευσης και δημιουργίας του είναι ο δρόμος και η καθημερινότητά του και κάθε έναν που επιθυμεί να δει την κουλτούρα με την οποία μεγάλωσε να ακμάζει. Ο χώρος θα είναι το Τ.Ε.Ι. Καβάλας καθώς είναι ένας χώρος που δίνει τη δυνατότητα και για βάψιμο (άφθονοι τοίχοι) και για συναυλία, αλλά έχει και σημεία/αίθουσες για συζήτηση και προβολές.

H πρόσκληση αυτή αποτελεί και μία ενωτική κίνηση έτσι ώστε οι μπάντες, τα σχήματα και ο κόσμος να έρθουν πιο κοντά, γιατί όπως σε όλες τις underground σκηνές, η ενότητα είναι ο μόνος δρόμος. Μαζί αναρριχόμαστε χέρι χέρι και όχι απέναντι ο ένας από τον άλλον όπως επιτάσσει το κατεστημένο της νέας εποχής....και ίσως αυτό βοηθήσει στο να δούμε νέα πράγματα που δεν περιμέναμε, αλλά και να θέσουμε καινούριες προτάσεις για το μέλλον αυτής της σκηνής που δεν είναι κανείς άλλος παρά όλοι εμείς.


Hρωας (Καβαλα)
Literal_X (Καβαλα)
Κιμωνας (Καβαλα)
Νεκ (Καβαλα)
4ΗΕ (Β.Α, STR, Κράχτης, Cannibal Soul- Δραμα)
Comitato (diek,omega,giafkas, xenia- Ξανθη)
Τραγικός Είρωνας, Ειδωλο Θολο, Φονικο Αισθημα (Χαλκιδικη)
Ανεξέλεγκτη (Κομοτηνή)
Ευθραυστες Αληθειες ( Φευγάτος 0973, Εξαντλητής- Καβαλα)
Κ.Π.Ρ (Ξάνθη)
Κοινός θνητός (Θεσ/νικη)
Διπλό Χτύπημα (Demo, Fox- Kομοτηνη)
Log Out(Θεσ/νίκη)
SMA (Disastah & DJ Space - Θεσ/νίκη)
DETRO (Αλεξανδρουπολη)
ΔΥΣΤΟΠΙΑ(Θεσ/νίκη)
Alfa Fees (Kapem, Kozar, Υπολανθάνων - Κιλκις)
Big Shine & Lacrima (Θεσ/νίκη)
Reice(Θεσ/νίκη)
Moca Juniors (θεσ/νίκη)
5 Αμαρτίες (Σ.Ψ.Δ., Αστατος, Soldia, Losten, Koukos- Δράμα)
Απρόσμενοι Ραψωδοί (Δράμα)
Μάτια Του Δρόμου (Κράχτης, Soldia- Δράμα)
Marvel 86, Σκιώδης Τύπος (Ξάνθη)
Funkie Freaks (Cap 10, Zota, Nedor, Eko87, Krest - Ξάνθη)
No Esta (Batki, Trouf One - Ξάνθη).
Brass Monkey (Θεσ/νικη).
imafia crew (ex ΕΠΟΣ) [yorec,boz,meat,zola,teo,ale(r.i.p) (Βεροια)]

http://www.facebook.com/event.php?eid=183740521650798

Στο φεστιβαλ αυτό μπορούν να έρθουν MCs & DJs να παρουσιάσουν της δουλειές τους. Κάθε μπάντα ή καλιτέχνης θα μπορεί να πει περίπου 5 κομμάτια (εξαρτάται την συμμετοχή). GRAFFITαδες θα μπορέσουν να φέρουν τα σπρέυ τους και να δώσουν χρώμα στους άψυχους τύχους που υπάρχουν στο τει.Οι B-BOYS, που τους αρέσει το underground & oldschool style θα μπορούν να προσφέρουν θέαμα και ζωντάνια στο φεστιβάλ.πρέπει να τονίσουμε ότι δεν πρόκειτε να υπάρξουνε κανενός είδους σπόνσορες ή διαφημιστικά και τα έξοδα που θα μπορεί να έχει ο καθένας είναι προσωπικά. γι' αυτούς όμως που έρχονται από άλλες πόλεις θα προσπαθήσουμε να δώσουμε σχεδόν σε όλους την διαμονή. επίσης επειδή το φεστιβάλ θα είναι ολοήμερο (θα ξεκινησει περίπου μεσημέρι) στο χώρο του τει θα υπάρχει η λέσχη σύτισης και πιθανόν μικροπωλητές που θα ετοιμάζουν εκείνει την ώρα διάφορα φαγητά.

Πηγή : http://www.hiphop.gr/forum_topic/500865

Ραψωδός Φιλόλογος – Ακρωτηριασμένος Αχιλλέας (trailer)


“Το μέγεθος της αδυναμίας είναι ένα. Ο φόβος της είναι αυτός που τη μεγεθύνει.
Η αδυναμία του Αχιλλέα τον θανάτωσε ακαριαία. Οι περισσότεροι άνθρωποι συνεχίζουμε να ζούμε με τα μάτια καρφωμένα στο βέλος που λάβωσε τη δική μας. Ώσπου το βέλος γίνεται όλη μας η ζωή.
Μα ακόμα κι αν το βέλος τρύπησε τόσο βαθιά που δεν μπορούμε να το αφαιρέσουμε αναίμακτα έχουμε μια τελευταία επιλογή : Να αποχωριστούμε, να στερηθούμε, να ξεχάσουμε. Να πονέσουμε μα να νιώσουμε άτρωτοι και πάλι. Να ακρωτηριάσουμε τον Αχιλλέα.

Μπορούμε; Κι αν ναι με ποιο τίμημα;”

Ακρωτηριασμένος Αχιλλέας (trailer)

Πηγή : http://www.iamhiphop.gr/

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Afrika Bambaataa Live

O πατέρας του Hip-Hop αποφάσισε ότι έπρεπε να δώσει ένα λαιβ στην μικρή μας Ελλάδα. Φυσικά αυτοί που αγαπάνε το πραγματίκο Hip-Hop, όπως το ΄΄γέννησε'' ο Afrika Bambaataa, δεν έχασαν μια ευκαιρία σαν και αυτή. Στις 4 Μαρτίου στο Fuzz Club έγινε ο χαμός.



Επίσης μπορείτε να διαβάσετε την συνέντευξη που έδωσε στο γνωστό σαιτ σχετικά με το Hip-Hop, το hiphop.grεδώ

Οι πιo πλούσιοι Rapers του κόσμου.

       Στους πιο πλούσιους Rapers του κόσμου βλέπουμε να ανήκουν ο Jay-Z και ο Diddy καθώς μετά από πολλές επιτυχίες και πωλήσεις βρέθηκαν στην κορυφή των πιο πλούσιων MCδων...



Πιο συγκεκριμένα βλέπουμε στο νούμερο 1 τον Diddy με 475εκ. δολάρια, δεύτερο με 450εκ. δολάρια,
τρίτο με διαφορά τον Dr. Dre με 125εκ. δολάρια. Μετά ακολουθεί ο Curtis Jackson (50 Cent) με διαφορά.
 Απ'ότι φαίνεται ο κόσμος επέλεξε τους νέους Rapers, καθώς έχουν ένα ξεχωριστό στυλ.
Ενώ βλέπουμε τον Dre που πρόσφερε τόσα πολλά στην Διεθνή Σκηνή, όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι ανέβασε στα ύψη τις καριέρες των Eminem και Snoop Dogg. Ο κόσμος επέλεξε! 

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Τα παρακλάδια της Rap μουσικής

Hip Hop
Στην ορολογία της Ραπ, το χίπ χοπ συνήθως αναφέρετε στην κουλτούρα -graffiti, break-dancing, Mcing, Djing- που περιστρέφετε γύρω από τη μουσική. Tα λεγόμενα 4 στοιχεία. Σαν μουσικό είδος, το χίπ χοπ απευθύνετε σε μουσική φτιαγμένη έχοντας στο μυαλό εκείνες τις αξίες. Όταν η ραπ υπήρχε για αρκετό καιρό ώστε να έχει ιστορία, τα χίπ χοπ συγκροτήματα άρχισαν να στρέφονται σε μορφές της παλιάς σχολής συμπεριλαμβανομένων MCs όπως τον Kurtis Blow και τους Whodini, και DJs όπως τον Grandmaster flash και African Bambaataa. Όταν η ραπ έγινε mainstream (γενική τάση) γύρω στα 90s, πολλοί νέοι Χιπ Χοπ καλλιτέχνες (hip-hopers) εμφανιστήκαν και στραφήκαν στο old-school rap.
Στην Ελλάδα, οι πρώτοι Χιπ-Χοπ δίσκοι κυκλοφόρησαν την περίοδο 1992-1993.

Christian Rap
Η Christian Rap, είναι χιπ χοπ αισθηματικό-θρησκευτικού περιεχομένου. Δεν έχει τις ηχητικές καινοτομίες των άλλων ειδών της Ραπ, απλούστατα επειδή δεν υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός μεταξύ των μελών της. Συχνά, συμπίπτει κάπου μεταξύ του Old School και χιπ χοπ. Αν και δεν ήταν τόσο σκληρή όσο τις gangsta rap και G-Funk, υπηρετήθηκε αξιοπρεπέστατα από τους Gospel Gangstas και Kirk Franklin. Άρχισε να εμφανίζετε στα τέλη της δεκαετίας του 90.

Gangsta Rap
Η gangsta rap εξελίχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 80. Ήταν κατά κάποιο τρόπο, η εξέλιξη της Hardcore rap. Έχει ευέξαπτο και Θορυβώδη ήχο. Στο Λυρικό κομμάτι (στίχοι), Οι Ραπερς εξιστορούν ιστορίες από την δύσκολη ζωή του δρόμου, τα προβλήματα και τα κατεξοχήν εγκλήματα. Κάποιες φορές τα τραγούδια ήταν ακριβή περιγραφή της πραγματικότητας, και άλλες εμπνευσμένες ιστορίες από κόμικς. Με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο, η gangsta rap έγινε η δημοφιλέστερη μορφή της ραπ στο τέλος των 80s και στην αρχή των 90s. Κατά τη περίοδο αυτή, προκάλεσε αρκετές αντιδράσεις στα κοινωνικά συμφέροντα και πολλά άλμπουμ απορριφθήκαν από τις δισκογραφικές εταιρίες. Αυτό δεν επηρέασε τους καλλιτέχνες που συνέχισαν να φτιάχνουν μουσική χωρίς να βάζουν σε “καλουπια” τα τραγούδια τους.

New Jack Swing
Εξελίχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 80, όταν οι καλλιτέχνες της urban και soul μουσικής άρχισαν να περιλαμβάνουν χιπ χοπ ήχους, δείγματα, και τεχνικές παραγωγής στην μουσική τους. Καποια τραγούδια είχαν hip hop beats, ενώ αλλά είχαν τμήματα με ραπ. Το τελικό αποτέλεσμα, ήταν ένας πιο ευέξαπτος ήχος αστικού περιεχομένου. Έδειξε το δρόμο στην Soul του 90 όταν η μεσοτοιχία μεταξύ της Ραπ και της RNB ήταν δύσκολο να διαγνωστεί.

G-Funk
H G-Funk είναι μια παραλλαγή της gangsta rap που εξελίχθηκε από τον Dr.Dre στην δεκαετία του 90. Είναι γνωστό για τις έντονες μελωδίες του, τα slow grooves, το βαθύ μπάσο και περιστασιακά, τα γυναικεία φωνητικά. Έγινε το ποιο διαδεδομένο είδος του Χιπ Χοπ στο 90. Μετά την επιτυχία του άλμπουμ «the Chronic» του Dr. Dre ( σε αυτό το άλμπουμ δημιούργησε και ονόμασε το είδος ), πολλοί νέοι καλλιτέχνες και παραγωγοί ακολούθησαν τις τεχνικές του, κάνοντας την G-Funk τον ποιο αναγνωρίσιμο ήχο εκείνη την εποχή.

GO-GO
Το Go-go, ήταν μια δημοφιλής παραλαγή του χιπ χοπ με βαρύ μπάσο, σχεδιασμένο για σπιτικά παρτυ. Σημασία είχε ο ρυθμός και όχι οι λέξεις. Στα μέσα της δεκαετίας του 80, έγινε γνωστό μέσω του Ραπ και R&B underground κυρίως στην περιοχή οπού δημιουργήθηκε, το DC. Ποτέ όμως δεν έγινε διεθνώς γνωστό. Έφτασε κοντά σε αυτό με το τραγούδι Da’ Butt των E.U, το 1988.

Alternative Rap
Η alternative rap δημιουργήθηκε από συγκροτήματα που αρνηθηκαν να ακολουθήσουν τα καθιερωμένα Χιπ Χοπ στερεότυπα όπως G-Funk, Bass, Hardcore, και Party Rap. Αντιθέτως, δημιούργησαν είδη αναμιγνύοντας στοιχεία από funk, pop/rock, Jazz και Reggae. Οι Arrested development και οι Fugees προσπάθησαν να μετατρέψουν αυτό το είδος σε γενική τάση. Τα περισσότερα Alternative Rap συγκροτήματα υποστηρίζονται από φίλους της Alternative Rock και όχι από φαν του Χιπ Χοπ, ή της Ποπ.

Bass Music
Αναπήδησε από τις αυτοσχέδιες χορευτικές σκηνές του Miami σε συνδυασμό με την ηλεκτρονική μουσική (Electro) του Detroit στα μέσα της δεκαετίας του 80. Η μουσική Bass, έφερε τον ρυθμό του 70 στην ψηφιακή εποχή με τη χρησιμοποίηση των Drum-machines και τις ρυθμίσεις συχνοτήτων. Πρωτοπόροι του Miami όπως τους 2 Live Crew και DJ Magic Mike οδήγησαν το είδος στην αδυναμία του σχετικά με το γυναικείο φύλο. Οι μορφές του Detroit (DJ Assault, DJ Godfather, DJ Bone), συγχώνευσαν τη μουσική αυτή με την Techno κάνοντας την να εξελίσσετε γοργά. Η Bass music, φλέρταρε ακόμα και με ψηλές θέσεις των chart με τα τραγούδια "Whoot (There It Is)" των 95 South και "Tootsee Roll" των 69 Boyz. Και τα δυο μπήκαν στα chart και έγιναν πολλές φορές πλατινένια.

East Coast Rap
Κατά την άνθηση του Χιπ Χοπ, όλη η ραπ ανήκε στο East Coast rap. Όλοι νέοι σημαντικοί καλλιτέχνες εκείνης της εποχής βασίζονταν στην περιοχή της Νεας Υορκης καθώς και θρύλοι του Old-School Rap. Όσο η Ραπ μεγάλωνε και διευρύνονταν στην δεκαετία του 80, οι παραγωγές άρχισαν να ξεπετάγονται και από άλλες τοποθεσίες. Εν τούτοις, η Ραπ του East Coast επικράτησε στα περισσότερα χρόνια των 80s. Παρόλο που ο ήχος της δεν ήταν αρκετά ομοιόμορφος, και με κάποιες εξαιρέσεις πάντα, το East Coast Rap επιδίωκε περισσότερο να είναι ένα άκουσμα εντόνου περιεχομένου, παρά μουσική για παρτι και πίστες βοηθώντας έτσι το είδος να κερδίσει σεβασμό και να εξελιχθεί ως μια μορφή τέχνης, που μεγάλωνε περίτεχνα και έκτεινε την πολυμορφία της.

Hardcore Rap
Ενώ ο ορός αυτός μπορεί να αποδοθεί σε διαφορές μουσικές ανησυχίες, η Hardcore Rap χαρακτηρίζετε από την εναντίωση, την επιθετικότητα της όποιο κι αν είναι το στιχουργικό θέμα, τα βαριά και δυνατά beats, τις παραγωγές με θορυβώδη ηχητικά δείγματα, ή κάθε συνδυασμό εκείνων των χαρακτηριστικών. H Hardcore Rap είναι σκληρή, με έντονο περιεχόμενο και συχνά απειλητική, αν και δεν ήταν πάντα αυτός ο σκοπός. Η gangsta rap είναι συνδεδεμένη με την Hardcore, όσο κανένα άλλο είδος. Αλλά το περιεχόμενο της πρώτης δεν συμπίπτει πάντα με εκείνο της δεύτερης αν και στην δεκαετία του 90 το φαινόμενο αυτό ήταν συνηθισμένο. Τα πρώτα Hardcore Rap ήρθαν από την ανατολική ακτή (East Coast) όταν οι Ράπερς παράτησαν τα θέματα για παρτι θέλοντας να δείξουν τις ικανότητες τους στο Μικρόφωνο. Η μουσική τους και ο λόγος τους, άρχισε να αντικατοπτρίζει τον χαλικώδη και συχνά άγριο αστικό περίγυρο.
Πριν καθοριστεί ένας συγκεκριμένος τύπος της gangsta rap, καλλιτέχνες από την Νέα Υόρκη όπως τους Boogie Down Productions έκαναν λεπτομερείς περιγραφές της ζωή του δρόμου μέσα σε κασέτες, συν του ότι ο χαοτικός ήχος των Public Enemy έθετε νέα στανταρ στις μουσικές παραγωγές. Η Hardcore Rap έγινε το πιο δημοφιλή στυλ του Χιπ Χοπ στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 90. Οι καλλιτέχνες συμπεριελάμβαναν ήχους από πιάνο και έγχορδα με μινιμαλιστικα beats. Ραπερς όπως τους Jay-Z, Notorious B.I.G και DMX έγιναν πολυπλατινενιοι σουπερσταρς.

Jazz Rap
Η Jazz-Rap ήταν μια προσπάθεια σύνδεσης της Αφρο-Αμερικανικής μουσικής του παρελθόντος με το νέο επικρατέστερο σχήμα του παρόντος, ως φόρο τιμής. Στόχος τόσο η επανενδυναμωση της Jazz όσο το η ανάπτυξη και ο καθορισμός νέων ορίων της Ραπ. Ενώ οι ρυθμοί της Jazz-Rap προέρχονταν εξ ολοκλήρου από το Χιπ Χοπ, τα ηχητικά δείγματα ήταν δημιουργήματα της cool jazz, soul-jazz, και hard bop. Όντας ένα περισσότερο εγκεφαλικό είδος από το Χιπ Χοπ, Πολλοί καλλιτέχνες το χρησιμοποίησαν ως μέσο προβολής της αφρικανικής πολιτικής συνιδεισης και κουλτούρας.
Χάρις τη διανοητική του κλίση, ποτέ δεν ήταν από τα αγαπημένα είδη του «δρόμου». Άλλωστε, δεν ήταν αυτός ο στόχος. Η Jazz-Rap ήταν περισσότερο θετική στην Alternative, παρά στο Hardcore/Gangsta κίνημα αφού δεν είχε την επιθετικότητα και την αντιδραστικότητα εκείνων. Έτσι, δεν είχε απήχηση στους ακροατές τους. Οι περισσότεροι ακροατές της βρισκόταν σε Κολέγια. Επίσης, απέσπασε καλές κριτικές από φίλους της Alternative Rock. Κατά την διάρκεια των 90s να άρχισε παραμερίζετε, αν και εκπροσωπήθηκε επάξια μέσω των Χιπ Χοπ καλλιτεχνών The Roots.

Old-School Rap
Η Old-School Rap προέρχεται από το στυλ των πρώτων καλλιτεχνών της Ραπ που ξεπρόβαλαν από τη Νέα Υόρκη από τα τέλη της δεκαετίας του 70 ως τα νεότερα χρόνια των 80s. Μπορεί να αναγνωριστεί εύκολα, από την απλότητα της. Για την απαγγελία των στίχων χρειάζονται περίπου ίσα χρονικά διαστήματα, και ο ρυθμός της γλώσσας σπάνια περιστρέφετε γύρω από τη μουσική. Έμφαση δεν δίνονταν στη τεχνική αλλά απλούστατα στις καλές στιγμές. Εκτός από το κοινωνικά συνειδητοποιημένο υλικό του GrandMaster Flash, στην Old-School rap υπήρχε διάθεση για παιχνίδι και διασκέδαση. Ακόμα, υπήρχε αρκετός χώρος και για θηλυκές ράπερ σε αντίθεση με άλλα παρακλάδια της ραπ. Αρκετά τραγούδια εκτελέστηκαν μέσα σε Disco. Η δισκογραφική ιστορία του Old-School rap ξεκινάει το 1979 με τα singles των Fatback και The Sugar Hill Gang.
Η Sugarhill Records έγινε γρήγορα το κέντρο του Old-School Rap κυριαρχώντας στην αγορά έως οτου οι Run-D.M.C επαναπροσδιόρισαν την τεχνική το 1983-1984. Ο ήχος τους και το στυλ τους κατέκτησε τον κόσμο της Ραπ κάνοντας την παλαιότερη Funky διάθεση των 70s να φαίνεται ξεπερασμένη. Συγκρίνοντας την με τους πιο περίπλοκους ρυθμούς του σήμερα, ίσως να φαίνεται απαρχαιωμένη και μη περιπετειώδη. Όπως και να χει όμως, τα καλύτερα τραγούδια της Old-School Rap αποτελούν μια εξαιρετική επιλογή για παρτι ακόμα και σήμερα.

Quiet Storm
Το 1975 ο Smokey Robinson κυκλοφορεί ένα απαλό αισθησιακό Soul άλμπουμ εν ονόματι «A Quite Storm». Από αυτό πήρε το όνομα του το είδος που ήταν κατά κάποιο τρόπο μια απάντηση προς το Soft Rock. Είχε τόσο δυναμικό, όσο και χαλαρωτικό ήχο με ρομαντικό συναίσθημα. Παρέμεινε δημοφιλή από το τέλος της δεκαετίας του 70 έως την αρχή της δεκαετίας του 90. Όταν το Χιπ Χοπ άσκησε περισσότερη επίδραση στην R&N, το Quiet Storm δεν είχε πλέον υποστηρικτές.

Southern Rap
Η Southern Rap είναι η τρίτη μετά τις East Coast και West Coast Rap. Εμφανίστηκε στο προσκήνιο ως αυτόνομο είδος στην δεκαετία του 90. Προερχόταν από το Miami, τη Νέα Ορλεάνη και την Atlanta. Στα τέλη των 80s ήταν συσχετισμένη με την μουσική Bass από το Miami. Ανάμεσα στους καθοδηγητές της ήταν οι Luther Campell και οι 2 Live Crew που μετέτρεψαν το σεξουαλικό περιεχόμενο των στίχων σε ένα “party theme” με αποτέλεσμα την άνθιση του είδους σε όλη την Αμερική. Σημείωσε μεγάλη επιτυχία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 90 ως χορευτικό άκουσμα με καλλιτέχνες όπως τους Tag Team, 95 South, 69 Boyz, Quad City DJs και Freak Nasty να κανουν τεραστία hits.
Οι Celebral Arrested Development ήταν οι πρώτοι που προσπάθησαν να εισχωρήσουν στην παγκόσμια αγορά το 1992. Ακολούθησε η παραγωγική μονάδα Organized Noize με σημαντικότερους τους OutKast και Goodie Mob. Αν η Atlanta ήταν το κέντρο παραγωγών της Southern Rap, τότε η Νέα Ορλεάνη ήταν το διαφημιστικό της κέντρο. Ο Master P έκτισε μια αυτοκρατορία με την No Limit records που τα περισσότερα άλμπουμ της ήταν προσκολλημένα στην G-Funk και Hardcore με gangsta στίχους. Έφτασε ψηλά στα παγκόσμια μουσικά charts στο τέλος της δεκαετίας του 90. Η Southern Rap είχε γνωρίσει πλέον παγκόσμια επιτυχία.

West Coast Rap
H West Coast Rap κυριάρχησε στην Χιπ Χοπ σκηνή στα μέσα της δεκαετίας του 90 μετατρέποντας την Gangsta Rap σε δημοφιλές μουσικό φαινόμενο και κάνοντας τον Dr. Dre μια από τις πιο επιτυχημένες μορφές στην ιστορία της Ραπ. Αρχικά, η West Coast rap μιμήθηκε την East Coast rap και τα party themes της. Το Los Angeles και Bay Area βοήθησαν στην εξέλιξη του είδους αποδεικνύοντας τη γονιμότητα τους και σε σύντομο χρονικό διάστημα απέκτησε τη δική του προσωπικότητα. Το 1989 οι N.W.A (το συγκρότημα του Dr. Dre) έκαναν την αρχή για την εξέλιξη του είδους με στόχο την περισσότερη αναγνωσιμότητα του. Με ήχο δυνατό και μινιμαλιστικό, και στίχους που εναλλάσσονταν ανάμεσα σε βίαιο ηδονισμό και έντονη κοινωνική κριτική.
Όταν διαλύθηκαν οι N.W.A, ο Ice Cube έκανε σόλο δίσκους που διατηρούσαν αυτό το στιχουργικό τόνο με το στυλ παραγωγών των Public Enemy. O Dr. Dre ανακάλυψε τον Snoop Dogg και τον πήρε στην Death Row Records ενώ κυκλοφόρησε το τεράστιας επιτυχίας άλμπουμ “The Chronic”. O θρυλικός 2pac γράφτηκε και αυτός στην δισκογραφική εταιρία του Dre. Γενομένων αυτών πολλά αριστουργήματα βγήκαν στη φόρα όπως το ντουέτο των σουπερσταρς Dr. Dre και 2pac με το όνομα California Love. Αργότερα ο Coolio έφτασε στην κορυφή των charts με το τραγούδι Gangsta's Paradise. Η επικράτηση της West Coast Rap κατέρρευσε με την δολοφονία του 2pac το 1996 και την φυλάκιση του διευθυντή της Death Row Suge Knight για διαφορές παρανομίες. Στα τέλη της δεκαετίας του 90 πολλοί στράφηκαν ξανά στην East Coast Rap.

Latin Rap
H Latin Rap αναφέρετε στην ραπ που προέρχεται από την Λατινική Αμερική. Οι Λατίνοι Ραπαρουν είτε στα Ισπανικά είτε στα Αγγλικά και η μουσική τους αποδεικνύει την επίδραση των λατινικών ρυθμών στην παγκόσμια σκηνή.

Pop-Rap
Pop-Rap ονομάζετε το «πάντρεμα» των Hip-Hop beats με μελωδικά ρεφρέν από την Ποπ μουσική. Είναι λιγότερο επιθετική και στιχουργικά πολυπλοκοτερη από άλλα είδη της Ραπ. Η Pop-Rap ξεκίνησε κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών της δεκαετίας του 80. Όταν καλλιτέχνες όπως τους Run-D.M.C, LL COOL J και Beastie Boys πέρασαν στην Mainstream. Λίγο αργότερα αρκετοί ραπερς ηχογράφησαν singles εκμεταλλευόμενοι τις χιουμοριστικές τους ικανότητες στο να λένε ιστορίες σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Την ίδια στιγμή άλλοι καλλιτέχνες με μεγάλο ποσοστό επιτυχίας προσπάθησαν να συνδέσουν το Ραπ με την R&B και Dance μουσική. Αργότερα πολλά ηχητικά δείγματα από παλιές Ποπ επιτυχίες δόθηκαν για την δημιουργία Ραπ τραγουδιών. Στο μεταξύ, αυτές οι παλιές επιτυχίες βοήθησαν αρκετά gangsta και Ηardcore τραγούδια να φτάσουν στην κορυφή των charts. Μέχρι το τέλος των 90s η Pop-Rap κυριάρχησε στον μουσικό χώρο.

British Rap
Αν και σπάνια ακούγεται σε περιοχές εκτός του U.K και της Ευρώπης, η Βρετανική Ραπ έχει δική της παράδοση και αποτελεί αυτόνομο είδος. Μπορεί να μην έχει την κληρονομιά της Αμερικανικής Ραπ όμως πολλοί Βρετανοί Ραπερς υιοθέτησαν το Χιπ Χοπ στυλ. Ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 80. Στο τέλος των 90s έγινε μια εξαίρετη δουλειά από την γενιά των Άγγλων οπαδών της ραπ συμπεριλαμβάνοντας καλλιτέχνες όπως τους Herbaliser, Roots Manuva και New Flesh.

Comedy Rap
Όπως προδιαθέτει και το όνομα της, η comedy rap είναι αποκλειστικά φτιαγμένη για να ψυχαγωγεί και να διασκεδάζει. Δεν είναι μόνο οι στίχοι χιουμοριστικοί αλλά και η μουσική από μόνη της. Παραδείγματος χάρη, στην περίπτωση του καλύτερου Comedy Rapper, Biz Markie, μπορεί να είναι τόσο αστεία όσο και έξυπνη επίσης. Εξελίχθηκε στην δεκαετία του 80 όταν το Χιπ Χοπ είχε ένα ελαφρύτερο ύφος (πριν πάρει τα ηνία η gangsta Rap). Υπάρχουν και μερικές Ραπ Παρωδίες αλλά τα περισσότερα δημιουργήματα της Comedy Rap είναι συνδυασμοί κανονικού Χιπ Χοπ με το χιούμορ του δρόμου.

Dirty Rap
H Dirty rap είναι Χιπ Χοπ αφοσιωμένο αποκλειστικά και μόνο στο sex. Οι πατέρες του είδους, 2 Live Crew ήταν ένα από τα κυριότερα συγκροτήματα της Bass Music του Miami και έτσι, η Dirty Rap πήρε αρκετά χαρακτηριστικά από αυτήν. Λόγω του ότι είναι σχεδιασμένη αποκλειστικά για παρτι και διασκέδαση, σπανίως παρουσιάζει μουσικό ή στιχουργικό βάθος.

Foreign Rap
Έτσι ονομάζετε το Χιπ Χοπ που δεν είναι γραμμένο σε Αγγλική ή Ισπανική γλώσσα. Γενικότερα, η Foreign Language Rap είναι ευρωπαϊκής καταγωγής και μοιάζει τόσο με την Euro Dance όσο και με το Αμερικανικό Χιπ Χοπ. Δεν είναι σκληρή όπως την Ραπ από την Αμερική ή τη Βρετανία και συνήθως ακολουθά τη μόδα. Εξαίρεση αποτελεί η Jazz-Rap που είναι επηρεασμένη από την αγγλική Acid House και Acid Jazz.

Underground Rap
Χωρίζετε σε δυο κατηγορίες: Είναι είτε Hardcore Hip-Hop που ξεπερνά τα μουσικά όρια με στίχους περισσότερο εφευρετικούς από της Gangsta Rap, είτε hardcore gangsta rap που χρησιμοποιεί όλες τις μουσικές και στιχουργικές ιδιαιτερότητες του είδους. Αυτό που ενώνει τις κατηγορίες της Underground rap είναι ότι απεχθανοντε καθετί εμπορικό. Έχουν δηλαδή σε χαμηλή υπόληψη το mainstream, τη γενική τάση, αυτό που κάνει ο περισσότερος κόσμος. Συχνά πέφτουν σε πολιτικά μονοπάτια εκδηλώνοντας τις αντιδράσεις τους.

Turntablism
Ακόμα κι αν DJs όπως τον Africa Bambaataa και Grand Wizard Theodore ήταν οι κυρίαρχοι του Χιπ Χοπ κατά τη διάρκεια του 1970, όταν το ραπ έγινε mainstream οι MCs άρχισαν να καταλαμβάνουν τη σκηνή. Και έτσι, για να υπάρχει η δυνατότητα της προώθησης μέσω του ράδιο ή ενός διαφημιστικού ήταν φανερό ότι τα τραγούδια χρειάζονταν φωνητική υποστήριξη. Αν και μάλλον δεν θα αναγνωριστεί ποτέ επίσημα, η αυξανόμενη εστία της κουλτούρας της ραπ επέφερε την ανάγκη να χωριστεί το Turtablism σε ένα διαφορετικό είδος. Οι πρωταγωνιστές ήταν Djs που αντί να έχουν σφιχτοδεμένες ριμες με απαλό ρυθμό στο ρεπερτόριο τους, είχαν σκρατσαρισματα, spinbacks, phasing και κάθε είδους «ακροβατικά».

Dirty South
Εμφανίστηκε στο δεύτερο μισό των 90s , όταν η gangsta rap είχε γίνει πλέον η κύρια κατεύθυνση της Rap. Δημιουργήθηκε από τις παραδόσεις των The Chronic και 2 Live Crew και είναι κατά κάποιο τρόπο μια ανούσια πλευρά του σημερινού Χιπ Χοπ που ασχολειτε (με κάποιες εξαιρέσεις) με βία και sex. Πήρε το όνομα του από ένα τραγούδι του Goodie Mob, που μαζί με τους OutKast είναι ότι καλύτερο έχει να προσφέρει αυτό το είδος.

Political Rap
Στην Προσπάθεια να ξεφύγουν από την ατμόσφαιρα των Πάρτι της Old-School Rap κάποια συγκροτήματα προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα νέο είδος της Ραπ με ριμες σχετικές με την πολιτική φιλοσοφία στρεφόμενοι συνήθως προς την κυβέρνηση.

Golden Age
Η Χρυσή εποχή του Χιπ Χοπ σηματοδοτήθηκε με την διαφημιστική καμπανια του Run-D.M.C το 1986 και την έκρηξη της Gangsta Rap το 1993 με τον Dr. Dre. Σε αυτά τα 6 χρόνια έγιναν μερικές από τις καλύτερες ηχογραφήσεις με κάποιους από τους καλύτερους Ραπερς της ιστορίας. Η Golden Age χαρακτηρίζετε από τα σκελετώδη beats, τα ηχητικά δείγματα από Hard Rock και Soul τραγούδια και τα dis raps. Η δισκογραφική εταιρεία Def Jam έγινε η πρώτη ανεξάρτητη του Χιπ Χοπ ενώ οι Cold Chillin’, Jive, και Tomy Boy έκαναν επίσης μεγάλα βήματα.

Midwest Rap
Έτσι ονομάζετε η ραπ από καλλιτέχνες που ανήκουν στο κομμάτι της Αμερικής εν ονοματι: Midwestern United States. Έγινε δημοφιλή για πρώτη φορά στα μέσα της δεκαετίας του 90 με Ραπερς όπως τον Twista από το Σικάγο, τον Rico Love από το Μilwaukee και τους Bone Thugs-n-Harmony από το Cleverland. O σημαντικότερος καλλιτέχνης πλέον είναι ο ράπερ-παραγωγός Kanye West. Επειδή οι ραπερς είναι από πολλές διαφορετικές πόλεις, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί ένας συγκεκριμένος ήχος για την MidWest rap.

Left-Field Hip Hop
Ισοροποντας ανάμεσα σε Ραπ και Electronica, το Left-Held είναι περισσότερο ένας είδος των παραγωγών παρά των MCs. Δίνετε έμφαση στην επίτευξη του τέλειου beat, όχι του στίχου. Γιαυτό το λόγο, αν και σε συχνά συμπεριλαμβάνονται φωνητικά σε Left-Held albums το ενδιαφέρον πέφτει πάντα στο ρυθμό. Πολλοί τέτοιοι καλλιτέχνες εκθέτουν δημόσια το έργο τους.

πηγή: http://www.hiphop.gr/forum_topic/174836/3

To ''The Eminem Show'' πούλησε 10εκ. αντίτυπα στις Η.Π.Α...

Κοντά 9 χρόνια μέτα την κυκλοφορία του 4ου LP του Shady και ακόμα πουλάει σαν τρελό. Απ'ότι φαίνεται, ο κόσμος λάτρεψε το ''Cleanin' Out My Closet'' όπως και πολλά άλλα κομμάτια του LP.
 Έχει ήδη φτάσει τα 10εκ. αντίτυπα στον Καναδά . Φαίνεται ότι είναι αρκετά αναγνωρισμένο από τον κόσμο αφού είναι αυτό που έκανε τις περισσότερες πωλήσεις και το επόμενο σε αναγνώριση από τον κόσμο είναι το ''The Marshall Mathers LP''

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

Σχετικά με το Hip-Hop

 
    Σκέφτηκα να γράψω αυτό το άρθρο γιατί έχουν παρεξηγηθεί πολλοί όροι σχετικά με το Hip-Hop.  Για παράδειγμα, πολλοί θεωρούν ότι το Hip-Hop και το Rap είναι ακριβώς το ίδιο ή ότι και τα δυο είναι είδη μουσικής. Επίσης θα ήθελα να γράψω για την Ιστορία του Hip-Hop, το οποίο άλλοι θεωρούνε κουλτούρα, άλλοι μουσική, άλλοι χορό και άλλοι τρόπο έκφρασης. Το σίγουρο είναι πως το Hip-Hop έχει να δώσει πολλά σε όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από το ότι το εκμεταλλεύνται κάποιοι για έναν ανώτερο σκοπό. Τέλος πάντων, για να μην πολυλογώ, ας πάμε στο κυριώς θέμα.

 
    Τι εστί Hip-Hop?
           
    Το Χιπ χοπ αναπτύχθηκε σε υποβαθμισμένες περιοχές των Η.Π.Α, όπως το Μπρονξ στη Νέα Υόρκη και σε άλλες μεγάλες πόλεις όπου υπήρχε μεγάλη ανεργία και φτώχεια. Τα 4 στοιχεία δεν αναπτύχθηκαν την ίδια χρονική στιγμή αλλά σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Οι ρίζες του οδηγούν στην δεκαετία του '70, όταν άρχισαν τα πρώτα του βήματα.

Hip-Hop είναι το σύνολο 4 στοιχείων :
             

 
           Το Rap, είναι το στοιχείο της μουσικής και πιο συγκεκριμένα, των στοίχων. Πολλοί το μπερδεύουν με το Hip-Hop, αλλά το Hip-Hop δεν είναι είδος μουσικής. Άνθισε την δεκαετία του 70 στην Αμερική και έχει ρίζες στην Αφρικάνικη μουσική, καθώς την χρησημοποίησαν αρχικά μαύροι δούλοι οι οποίοι ήταν καταπιεσμένοι από τους αφέντες τους και έβρισκαν τρόπο με αυτή να εκφραστούν. Ο αρχικός σκοπός των ΜC's (Master of Ceremony) ήταν να εμψυχώνουν και να βοηθάνε τους B-Boys/Girls με τους στοίχους τους. Τώρα το από που βγήκε ο όρος ''Rap'', είναι μεγάλη ιστορία. Η αρχική ιδέα είναι ότι βγήκε απο το Rhythm And Poetry  (R.A.P), αλλά άλλοι πιστεύουν ότι βγαίνει από την αρχαιοελληνική λέξη (ραπ)σωδος (αρχαίοι έλληνες τραγουδιστές, ή μάλλον καλύτερα θα ταίριαζε το ποιητές). Επίσης αξιοσημίωτο είναι ότι μετά το 1986 άρχισε να χωρίζεται σε κάποιες κατηγορίες, ανάλογα με το ρυθμό  και τους στοίχους του τραγουδίου.




                 Το Djing, είναι το στοιχείο το οποίο ειδικεύεται στο ρυθμό. Δημιουργήθηκε το 1975-1978, κυρίως για να έχουν ρυθμό οι B-Boys (γνωστοί και ως χορευτές ή break dancers) και για να συνδιάζουν οι MC's  (τραγουδιστές) τους στοιχους τους με τον ρυθμο. Οι DJs ήταν τα αστέρια του Hip-Hop τότε, τώρα την σκηνή έχουν κλέψει οι MC's. Πάντως θεωρώ ότι το όλο σκηνικό γύρω από το Djing είναι αρκετά ενδιαφέρον και πως οι DJ's πραγματίκα ζωντανεύουν τα τραγούδια με διάφορες τεχνικές όπως ας πουμε scratches και τα λοιπά ( δεν εχω ασχοληθεί και τοσο με το Djing αν και θα ηθελα, οπότε δεν ξερω πολλά πράγματα από αυτά). Μέσα στον κλάδο αυτό περιλαμβάνεται και το Beat Boxing, δηλαδή την παραγωγή κάποιου beat μόνο με το στόμα, χωρίς κανένα μηχάνημα. Αν και κάποιοι το θεωρούν ξεχωριστό στοιχείο του Hip-Hop.



               Το Graffiti είναι η τέχνη με την οποία κάποιος εκφράζεται πάνω σε τοίχους, βάφοντας τους. Ενσωματώθηκε στο Hip-Hop καπου στο 1960, όταν ένας Ελληνοαμερικάνος διανομέας πίτσας έγραφε πάνω σε τοίχους το ψευδόνυμο του και τον αριθμό της οδού του (ΤΑΚΙ 183). Για μια σύγχρονη κοινωνία γεμάτη γκρίζους τοίχους και ασπρόμαυρα σπίτια οι γκραφιτάδες είναι πολύ σημαντικοί. Αν με καταλαβένετε γεμίζουν την ζωη μας ''με χρωμα και με υγεία'', δίνουν ζωή στον σχεδόν νεκρό κόσμο μας. Πως? Με σπρέι και φαντασία...! Θεωρείται ακριβό hobby και δεν είναι προσβάσημο σε όλους, τουλάχιστον όχι στην Ελλάδα.



             To Break Dance είναι είδος χορού. Δημιουργήθηκε για να λύνουν τις διαφορές τους οι συμμορίες μεταξύ τους χωρίς να χρειαστεί να σκοτωθεί κάποιος, το 1973. Γίνονταν ''μάχες'' μεταξύ των B-Boys/Girls (χορευτών) και ο χαμένος υποχορούσε, αυτό μείωσε κατα πολυ την βία. Ο χορός γίνονταν με την βοήθεια των DJ's που έδιναν ρυθμό και αργότερα με την βοήθεια των MC's που έβαζαν τους στοίχους.

            Μεγάλοι ευεργέτες του Hip-Hip:
Afrika Bambaataa
Νονός του Hip-Hop θεωρείται ο Afrika Bambaataa ο οποίος είναι ένας από τους τρεις βασικούς δημιουργούς του break-beat DJing και ενώσε όλα τα στοιχεία του Hip-Hop, ο DJ Kool Herc από τους πρώτους DJ's, ο Melle Mel ένας απο τους πρώτους MC's στοιχογράφους, o Ελληνοαμερικάνος ΤΑΚΙ 183 για το Graffiti.
Στην Ελλάδα οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες είναι οι Fortified Concept (Οχυρωμένη Αντίληψη), γνωστοι και ως FF.C, οι Razastarr, οι Terror X Crew (TXC), οι Active Member, οι Ζωντανοί Νεκροί (Ζήτα Νι),  οι Άγνωστοι Γνωστοί (Άλφα Γάμα), τα Ημισκούμπρια, οι Goin' Through και πολλοί άλλοι
(περισσότερα για αυτούς).


Συνεντευξη με Josue Comik

Θα θελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Josue που δέχτηκε να μας μιλήσει για τον εαυτό του και το graffiti...

How did you decide to start the graffiti?
It started interesting me when in my city (Pamplona) there was the first exhibition of graffiti in the neighborhood of San Juan. That one was the first big wall that I saw and impressed me. It wanted to start doing that one. I knew a friend who was doing graffiti and from then I began to do my first tags and to get in the world.
How did the choice of this name?
Comik was the name with the one that was writing a former friend of mine. I stole it from him. :)
Graffiti has affected your personal life?
Certainly. The graffiti is a way of life. Almost quite it starts turning environment to him, overcoat the friendship. The graffiti opens many doors you and you know many people ready to do with you. It breaks barriers.
Do you prefer the legal or illegal?
I prefer legal and remunerated if it is possible! There are many murals identical with supposedly illegal walls. I like to work my pieces. The illegal graffiti is marvellous, has adrenaline, though not the practical thing habitually.
What to expect from you in future?
To continue enjoying the graffiti since I it do now, am sure that like that will be.
Tell us some little about yourself?
My name is Josué Sotés and my pen name is Comik. I am 30 years old and live in Pamplona where I work as graphical and web designer. Habitually pinto in the north of Spain in cities like Pamplona, Bilbao, Logrono, Saragossa, Barcelona and Tarragona. In all the cities there are marvellous people. I encourage you to go out of your circle and to paint graffiti in all the zones that you could!

______________________

Thanks! Take this:




--
Saludos, Josué Comik

Mr. Brainwash Gets Protection

You are intersted in street art, graffiti or anything similar?
Then you may want to subscribe to my RSS feed or follow me on Twitter!

Street Art Protection | For some time now, there’s a more or less big discussion running around the world, why street artworks should be protected, who decides which one is worth protecting. After everybody’s darling and super-duper street art hero Banksy, we now have another artist (?) whose works moved up the ladder http://www.urbanartcore.eu

and are now worth protecting…

brainwash protection
Mr. Brainwash Gets Protection

As the Melrose & Fairfax blog for street art in Los Angeles wrote, it’s no one else than Mr. Brainwash whose street artworks are getting protected with plexiglass!

“The two stencils feature a trophy from the Oscars, and a little boy with a camera. We think it is a cool thing that more street art is being protected so that it can have a longer life be enjoyed by a wider audience. Still, there is something weird about this new treatment of street art. We can’t even put words to it. Its just a hunch, and it feels foreign.”
(Melrose & Fairfax blog)

In my opinion, protecting street art with plexiglass is one of the most stupid things you could ever do! It’s totally against the sense of ephemeral urban art! Additionally there’s also the fact, that I’m unable to grasp why someone should just protect Mr. Brainwash’s stencil stuff!? Probably someone of you could explain this to me…

Info via vandalog.com.

Πηγή:http://www.urbanartcore.eu

Light Painting WiFi

You are intersted in street art, graffiti or anything similar?
Then you may want to subscribe to my RSS feed or follow me on Twitter!

Urban Light Art | Yeah I know, the results when art meets technology are often strange, but sometimes also groundbreaking and interesting. Timo Arnall, Jørn Knutsen and Einar Sneve Martinussen recently showed that the Graffiti Research Lab is not the only agency which combines urban arts with technology by developing a four meters tall light art tool which makes WiFi visible!

This project explores the invisible terrain of WiFi networks in urban spaces by light painting signal strength in long-exposure photographs. A four-meters long measuring rod with 80 points of light reveals cross-sections through WiFi networks using a photographic technique called light-painting.” (About the project)

In my eyes, the results the team created are a somehow nice example of how close technology and abstract art in an urban context are…

For more info about the project, visit nearfield.orgor yourban.no!

light art wifi
wifi light art

Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Εικαστικός πόλεμος στους τοίχους της πόλης

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΟΥΖΑΚΗ


Στις περισσότερες ελληνικές πόλεις, από τις υποβαθμισμένες περιοχές μέχρι τις «καθώς πρέπει», η τέχνη του δρόμου έχει την τιμητική της. Η ανάπτυξη του είδους έχει προκαλέσει ιδεολογικές έριδες ανάμεσα σε σκληροπυρηνικούς γκραφιτάδες και σε πιο ήπιους street artists, που δείχνουν τη δουλειά τους σε χώρους τέχνης

τέχνη του Αλέξανδρου Βασμουλάκη την ξέρουν περισσότερο από τους φιλότεχνους όσοι κυκλοφορούν στο κέντρο της πόλης. Οι φιγούρες του, συχνά γυναίκες με σαρδόνια χαμόγελα και ζευγάρια σε κρίση, δίνουν χρώμα σε πολυκατοικίες και γκρίζους τοίχους: στου Ψυρρή, στο θέατρο «Χώρα», στις εργατικές πολυκατοικίες του Ταύρου. Η μεγαλύτερη, σε διάσταση, τοιχογραφία του βρίσκεται, όμως, στο Κρόιτσμπεργκ του Βερολίνου, ενώ έργα του υπάρχουν ακόμα στην Κίνα και στη Λιουμπλιάνα. Αυτήν την εποχή δείχνει τη νέα του δουλειά στην γκαλερί a.antonopoulou. art (Αριστοφάνους 20, Ψυρρή).


Αυτή τη φορά ο street artist μάς προσκαλεί σε ένα ταξίδι που έχει αναφορές στην τέχνη της Αναγέννησης, σ' ένα «ραντεβουδάκι με την ανιψιά του Μποτιτσέλι», όπως επισημαίνει και ο τίτλος της έκθεσης. Αναμφίβολα είναι μια από τις πιο φεμινιστικές που έχουν γίνει ποτέ από άντρα. Συμφωνεί και ο ίδιος. «Οι γυναίκες μου είναι γυμνές, η στάση του σώματος τους είναι συχνά ανάλογη με εκείνη των γυναικών της Αναγέννησης, αν κι έχουν διαφορετικές εκφράσεις. Γελούν σαρδόνια, είναι λίγο ειρωνικές, θέλουν να σαρκάσουν το θεατή, να γελάσουν λίγο με εμάς, να κοροϊδέψουν τον αντρικό κόσμο και το στερεότυπο ρόλο που τους επιβάλλει».

Από τα πρώτα «βρώμικα» γκραφίτι, που άρχισε να κάνει σε ηλικία 14 ετών, και τις μεγάλες τοιχογραφίες σε δημόσιους χώρους έφτασε, κάποια στιγμή, να δείχνει τη δουλειά του στις γκαλερί. Οταν του λέμε, προβοκατόρικα, ότι έγινε «καθώς πρέπει» απαντά νηφάλια: «Αν δεν είχα βιοποριστικές ανάγκες ίσως να μην έκανα εκθέσεις σε γκαλερί. Τι θέλετε, να μείνω άστεγος για να κρατήσω μια περηφάνια; Θεωρώ τη στάση μου πιο τίμια».

Πηγή έμπνευσης για τη νέα του έκθεση υπήρξαν, το ντοκιμαντέρ του Τζον Μπέργκερ «Ways of seeing» από τη δεκαετία του '70 και οι «Βοσκοί της Συμφοράς» του Νίκου Παπατάκη. «Στο πρώτο βλέπουμε πώς η σημερινή γυναίκα "γλάστρα" και αντικείμενο, γυμνή, διαθέσιμη και παραδομένη στο αντρικό βλέμμα ξεκίνησε από την τέχνη της Αναγέννησης», λέει. «Τότε άρχισε να απελευθερώνεται το εμπόριο, να ξεκινούν οι παραγγελίες προσωπογραφιών από τους πλούσιους και οι καλλιτέχνες να ζωγραφίζουν με έναν συγκεκριμένο τρόπο ώστε να ικανοποιήσουν το αντρικό βλέμμα».

Από τους «Βοσκούς» του Παπατάκη τον ενέπνευσε, λέει, «η έννοια του "εξευτελισμού" ή καλύτερα της ταπείνωσης, ένα στοιχείο που υπάρχει υπόγεια στην έκθεση και υποδηλώνεται από τα κοροϊδευτικά χαμόγελα των γυναικών».

Ο ίδιος είναι σχεδόν σίγουρος ότι ο αιώνας που διανύουμε ανήκει στις γυναίκες, αν και ο τρόπος που αντιμετωπίζονται ακόμα από μεγάλο μέρος των Μέσων Ενημέρωσης είναι συχνά χυδαίος. «Αρκεί να ανοίξεις την ελληνική τηλεόραση, με πρόχειρο παράδειγμα την Πετρούλα που έλεγε το Δελτίο Καιρού, για να δεις τον εξευτελιστικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται η γυναίκα. Οι δικές μου είναι απλές, ελεύθερες και με χαμόγελα λιονταρίσια. Μου αρέσει που μας χλευάζουν. Η κοινωνία μας γενικότερα στηρίζεται στην ηλιθιότητα. Δίνει μεγάλη σημασία στους καλλιτέχνες ή στους αθλητές. Θεωρώ υπερεκτιμημένο ακόμα κι αυτό που κάνω εγώ, αν και ασχολούμαι μέρα-νύχτα και είμαι ταγμένος με αφοσίωση μοναχού. Δεν βλέπω να επιβραβεύονται με τον ίδιο τρόπο οι επιστήμονες».

Αν και μπήκε στις γκαλερί δεν υποτίμησε ποτέ την επιθυμία του να κάνει τέχνη στο δρόμο.

«Η δράση στην πόλη έχει την αίσθηση ενός εικαστικού πολέμου». «Πρέπει να πολεμήσεις με την τέχνη σου αμέτρητους εχθρούς, τις διαφημίσεις, τους άλλους καλλιτέχνες. Πρέπει να είσαι πάντα ετοιμοπόλεμος και το σχέδιο σου να είναι αιχμηρό για να μπορέσει να τραβήξει την προσοχή μέσα σε αυτή την πληθώρα εικόνων και συμβόλων».

Οσο για τους σκληροπυρηνικούς πιτσιρικάδες, που «βρωμίζουν» με ταγκς δημόσια κτίρια και κάθε γωνιά της πόλης λέει: «Οταν οι υπογραφές είναι καλοφτιαγμένες, μου αρέσουν πολύ. Μπορεί να φαίνονται καταστροφικές, αλλά μην ξεχνάτε ότι κρύβουν πολύ κόπο και δουλειά όλες αυτές οι "μουντζούρες" των δεκατετράχρονων. Δεν μπορείς να ελέγξεις τη δημιουργικότητα των εφήβων, αν αναλογιστείς επιπλέον τη βία και την αγριότητα που υπάρχει γενικότερα μέσα στην πόλη».

*Διάρκεια έκθεσης έως 24 Μαρτίου.

JPO: Δεν θέλουμε να ομορφύνει η πόλη

Πέρα από τους street artists, που αρχίζουν και χαίρουν μεγάλης εκτίμησης με τις τοιχογραφίες τους σε γκρίζους τοίχους, υπάρχουν και δεκάδες «καλλιτέχνες του δρόμου» που ακολουθούν τη λογική «χτυπάω και φεύγω».

Μια από αυτές είναι η JPO, μια «κολεκτίβα» παιδιών από 20 μέχρι 30 ετών, που άρχισαν κάποια στιγμή, σχεδόν αυθόρμητα, να ζωγραφίζουν τις λευκές διαφημιστικές πινακίδες, που υπήρχαν διάσπαρτες σε δρόμους και ταράτσες της πρωτεύουσας. Οταν απαγορεύτηκαν με νόμο οι υπαίθριες διαφημιστικές πινακίδες λόγω της ακαταλληλότητάς τους για το οπτικό πεδίο των οδηγών και τη δημόσια ασφάλεια, δεκάδες μπίλμπορντ έμειναν λευκά. Τα μέλη της ομάδας σκέφτηκαν ότι ήταν ιδανικοί, λευκοί καμβάδες για την τέχνη τους.

Εφοδιασμένοι με μακριά κοντάρια και χρώμα άρχισαν να καλύπτουν τις πινακίδες με τις αλλόκοτες, ναΐφ, σχεδόν παιδικές παραστάσεις τους. Η ομάδα κατέγραψε φωτογραφικά τα σχέδια που έκανε και τα συγκέντρωσε σ' ένα καλαίσθητο μικρό λεύκωμα με τίτλο «JPO Is the LAW» («Μεταίχμιο»).

Αποτελείται από άτσαλες παραστάσεις με όπλα, ανθρώπινες φιγούρες, ζώα, άρματα μάχης, μ' ένα χέρι που σβήνει ένα τσιγάρο πάνω από τη φράση «Fuck Future» και άλλες προκλητικές παραστάσεις. Η ομάδα αυτοπροσδιορίζεται γράφοντας, ανάμεσα σε άλλα: «JPO είναι: να χρησιμοποιείς τους λευκούς καμβάδες της πόλης γιατί έχεις βαρεθεί να σέρνεσαι από γκαλερί σε γκαλερί, ότι έχεις βαρεθεί νταβάδες και τσατσάδες, να χρησιμοποιείς ό,τι είναι φαινομενικά άχρηστο, να κοιτάς τον ουρανό κατάματα». Δύο μέλη της, ο «Ταρζάν» και ο «Καοτόνικ», μας λένε πώς η δράση τους στα μπίλμπορντ ξεκίνησε αυθόρμητα. Ο Ταρζάν θυμάται γελώντας μια φράση που του είπε ο πατέρας του όταν είδε τις «άτσαλες» παραστάσεις τους: «Μάλλον πρέπει να είσαι πολύ καλός καλλιτέχνης, τέτοια ασχήμια θέλει προσπάθεια για να την κάνεις». Οι ίδιοι αποδίδουν, πάντως, την αγριότητα της «γραφής» τους στην ειλικρίνεια. «Θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, όπως ένα πιτσιρίκι που κάνει κάτι επειδή το νιώθει, χωρίς να κάτσει να σκεφτεί αν είναι καλό ή κακό».

Και τι απαντάνε σε όσους κατηγορούν τους γκραφιτάδες ότι «βανδαλίζουν» την πόλη; «Μια πόλη που δεν θα είχε καθόλου ταγκς θα έπρεπε να τη φοβόμαστε. Σημαίνει ότι έχει τρομερή αστυνόμευση και ανθρώπους που δεν μπορούν να εκφραστούν. Οταν σε όλη την Αθήνα πίνουν πρέζες στο δρόμο, οι μπάτσοι βαράνε όποιον βρουν μπροστά τους, εγώ δεν σκέφτομαι να προστατέψω το νεοκλασικό. Δεν θέλουμε να ομορφύνει η πόλη. Γιατί να ομορφύνει; Για να ζούμε στο ψέμα ότι είναι όμορφη με το γκαζονάκι της και να μας πνίγουν τα προβλήματα;».

Το ίδιο απόλυτη και η άποψή τους για τους street artists, που δεν δουλεύουν ομαδικά. «Δημιουργούν μια μανιέρα και γίνονται βαρετοί». *